Ο πολιτισμός μιας χώρας φαίνεται από το επίπεδο διαβίωσης των φυλακισμένων της. Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι, 1821-1881
Πριν λίγες μέρες, και ενώ όλος ο εθνικός κορμός και οι «πατριώτες» ασχολούνταν με το διήμερο εθνικιστικό παραλήρημα, σημειώθηκε ένας ακόμη θάνατος κρατουμένου, μόλις 26 χρονών, στις φυλακές Λάρισας. Ο λόγος φαντάζει τραγικός και ανήκουστος: μόλυνση και πύον στο δόντι. Διαβάζοντας από την καταγγελία της Επιτροπής Αγώνα Κρατουμένων: «Η οδύσσεια του Σώζου Μαλτέζου ξεκινάει από τις φυλακές Μαλανδρίνου που παραπονιέται για πόνο σε δόντι. Αρχικά τον «ξεφορτώνονται» χορηγώντας του παυσίπονα… άλλωστε στην φυλακή όλα γιατρεύονται με ένα depon.[..]Στη συνέχεια κι αφού ο πόνος χειροτερεύει, μεταφέρεται στις 29 Γενάρη στο κοντινότερο κέντρο υγείας. Εντωμεταξύ το πρόσωπο του έχει ήδη παραμορφωθεί καθώς λόγω του αποστήματος στο δόντι είχε μαζέψει πύον και είχε πρηστεί. Στις 31 Γενάρη τελικά κλείνεται ραντεβού με γναθοχειρουργό στη Λάρισα για τη Δευτέρα 5 Φεβρουαρίου! Ο συγκρατούμενός μας μεταφέρεται τη Πέμπτη 1η Φεβρουαρίου στις φυλακές Λάρισας [..] το επόμενο πρωινό βρέθηκε νεκρός στο κελί του».
Ο θάνατος αυτός του κρατούμενου στις φυλακές Λάρισας είναι ο πέμπτος μέσα σε ένα μήνα, με τελευταίο την αυτοκτονία 33χρονου στις φυλακές Αλικαρνασσού. Δεν πρόκειται για ένα μεμονωμένο περιστατικό. Είναι τεράστιες οι ευθύνες της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, που περνάει τις πιο σκληρές αναδιαρθρώσεις σε όλους τους τομείς, όπως και στις Φυλακές. Η «κοινωνική πολιτική» και το «προοδευτικό προσωπείο» της Κυβέρνησης, με τα κοινωνικά επιδόματα-ψίχουλα καταρρέει καθημερινά. Είναι ηθικός αυτουργός αυτών των δολοφονιών, εφόσον αδιαφορεί εγκληματικά και συστηματικά για τα αιτήματα των κρατουμένων, αφήνοντάς τους πραγματικά στη μοίρα τους. Είναι υπεύθυνη για την εδραίωση του πιο σκληρού θεσμικού κατασταλτικού πλαισίου, κάτι που επιβεβαιώνεται και από τον Νέο Σωφρονιστικό Κώδικα (επαναφορά φυλακών τύπου Γ, επαναφορά κολπικού ελέγχου, στέρηση δυνατότητας εκπαίδευσης στους κρατούμενους ως πειθαρχική ποινή κλπ).
Εμείς αναρωτιόμαστε: Για ποιο σύστημα που σωφρονίζει κόπτονται άραγε οι καθηγητές μας μέσα στα αμφιθέατρα, όταν πεθαίνουν καθημερινά νέοι άνθρωποι για τους οποίους δεν μιλάει ποτέ κανείς; Για ποια ΕΣΔΑ μας μιλάνε, για ποιον τάχα σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα; Εμείς γνωρίζουμε πολύ καλά τις άθλιες συνθήκες κράτησης στα «σωφρονιστικά» κέντρα. Μας γεμίζουν οργή. Σε καμία περίπτωση δεν νοείται άνθρωπος να πεθαίνει εν έτει 2018 για έναν τέτοιο λόγο. Για εμάς οι κρατούμενοι είναι άνθρωποι με δικαιώματα, ανήκουν στους καταπιεσμένους αυτού του κόσμου. Έχουν δικαίωμα στην ζωή, την μόρφωση και στις αξιοπρεπείς συνθήκες κράτησης. Έχουν επίσης δικαίωμα να οργανώνονται και να τα διεκδικούν όλα αυτά, να εξεγείρονται, να μας θυμίζουν πως η κοινωνία και οι συνθήκες ζωής τους φτάνει πολλές φορές στο σημείο να διαπράξουν μια αξιόποινη πράξη. Και ότι είναι η ίδια η κοινωνία που τους γυρνάει την πλάτη, που τους στοιβάζει σα ζώα σε μικροσκοπικά κελιά, που φυσικά δεν διανοείται να τους «επανεντάξει» στην κανονικότητά της, μετά το πέρας του εγκλεισμού. Μάλιστα, δεν είναι τυχαίο που με τον Νέο Σωφρονιστικό Κώδικα προβλέπεται εγκλεισμός των κρατουμένων που διώκονται με τον τρομονόμο 187 Α σε ειδική πτέρυγα, απομονωμένοι από τους υπόλοιπους. Δεν είναι επίσης τυχαία η θεσμοθέτηση του βασανιστηρίου της υποχρεωτικής σίτισης ως τιμωρία για τους κρατούμενους που κάνουν απεργία πείνας και διεκδικούν τα αυτονόητα. Η Κυβέρνηση και η αστική τάξη φοβούνται την οργάνωση των κρατουμένων για τη διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους, όπως και φοβούνται γενικότερα την οργάνωση του λαού και της νεολαίας, γι’ αυτό και νομοθετούν αναλόγως (κατάργηση του δικαιώματος της απεργίας στα πρωτοβάθμια σωματεία, διώξεις συνδικαλιστών, αντιφασιστών, εκδικητικές απολύσεις κλπ).
Εμείς ως φοιτητικός σύλλογος Νομικής και ως αυριανοί νομικοί θέλουμε να μαχόμαστε για το δίκιο του καταπιεζόμενου και του πιο σκληρά εκμεταλλευόμενου κομματιού της κοινωνίας. Έχουμε καθήκον να στεκόμαστε δίπλα σε αυτούς τους ανθρώπους, να μην αγνοούμε τις κραυγές τους και να αγωνιζόμαστε μαζί για έναν καλύτερο κόσμο. Χωρίς φυλακές, σύνορα, καταπιεστές. Γιατί τα όρια των «μέσα» από τους «έξω» είναι πιο ρευστά από ποτέ. Γιατί είναι πιθανό να πας φυλακή αν μπλοκάρεις πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας. Είναι πιθανό να συλληφθείς επειδή κατήγγειλες ξυλοδαρμό μετανάστη από αστυνομικούς στο μετρό. Είναι πιθανό να συλληφθείς επειδή σβήνεις φασιστικά συνθήματα και σβάστικες από στη γειτονιά σου, καθώς δεν αντέχεις και δεν ανέχεσαι να βλέπεις το μίσος και τον φόβο να κυριαρχεί στους δρόμους που μεγάλωσες μαζί με ντόπιους και μετανάστες. Αλλά είναι απίθανο να συλληφθείς αν είσαι ο Μαρινάκης και κάνεις ανοιχτά εμπόριο ναρκωτικών. Έιναι απίθανο να συλληφθείς αν είσαι τέως Υπουργός ή μεγαλομέτοχος στη Novartis και έχεις κατασπαταλήσει δημόσιο χρήμα, την ίδια στιγμή που χιλιάδες καρκινοπαθείς δεν έχουν να πληρώσουν για την αγωγή τους.
Σε μία γενικότερη συγκυρία λοιπόν, που οι συνθήκες ζωής για τη μεγάλη πλειοψηφία τόσο των «έξω» όσο και των «μέσα» χειροτερεύουν, το καθεστώς ολοκληρωτισμού που πάει να επιβληθεί στις φυλακές δεν θα πρέπει μας περνάει αδιάφορο. Ο αυταρχισμός και η σκληρότητα του σωφρονιστικού συστήματος που πρόκειται να ενταθεί, δεν είναι άσχετος με το τι συμβαίνει στην κοινωνία, με το ποιες συμπεριφορές θεωρούνται ποινικοποιήσιμες, με το πόσο σκληραίνει η καταστολή.
- Καταδικάζουμε τη δολοφονία του Σώζου Μαλτέζου. Να πληρώσουν οι υπεύθυνοι!
- Άμεση ικανοποίηση των αιτημάτων της Επιτροπής Αγώνα Κρατουμένων
- Άμεση απόσυρση του νέου σωφρονιστικού κώδικα και κατάργηση του τρομονόμου 187 και 187 Α
