Σάββατο 21 Μαΐου 2016

Αποτελέσματα φοιτητικών εκλογών

ANTINOMIA-EAAK
Στις 18 Μάη, πραγματοποιήθηκαν οι φοιτητικές εκλογές πανελλαδικά. Τα αποτελέσματα για το δικό μας φοιτητικό σύλλογο διαμορφώθηκαν ως εξής:

ΔΑΠ-ΝΔΦΚ: 295 (32,1%)
ΡΑΠαΝ-ΣΑΦΝ [εαακ], ΑΡΕΝ, ΑΡΔΙΝ: 269 (29,3%)
ΠΚΣ: 143 (15,6%)
ΑΦΚ: 88 (9,6%)
Αντινομία εαακ: 59 (6,4%)
ΠΑΣΠ: 21 (2,3%)
Αγωνιστικές Κινήσεις: 15 (1,6%)
Bloco: 7 (0,76%)
Άκυρα: 26
Λευκά: 22

Καταρχάς, ιδιαίτερα ανησυχητική είναι η ενίσχυση του ρεύματος της απάθειας, της διάλυσης και της αποσυγκρότησης των φοιτητικών και σπουδαστικών μας συλλόγων που εκφράστηκε μέσα από τη μεγάλη αποχή. Είναι σαφές ότι το ρεύμα αυτό της απογοήτευσης, που δεν βρίσκει νόημα στη συμμετοχή στο μαζικό κίνημα οδηγεί με γοργούς ρυθμούς στην αποσυγκρότηση των συλλογικών διαδικασιών και στη διάλυση των συλλόγων, του οχήματος υπεράσπισης της πληττόμενης φοιτητικής  πλειοψηφίας. Το ρεύμα αυτό για ακόμη μια χρονιά βγαίνει ενισχυμένο και αποτυπώνει με τον πιο καθαρό τρόπο την έλλειψη έκφρασης μιας μεγάλης πλειοψηφίας της νεολαίας, αλλά και την αδυναμία να δούμε τον εαυτό μας ως μέρος και οδηγό της πάλης για ένα καλύτερο μέλλον. Η αποτύπωση αυτή είναι για εμάς το κύριο μήνυμα των εκλογών, μια κατάσταση που θα πρέπει να ιεραρχηθεί ψηλά από τις δυνάμεις μας και να αντιμετωπιστεί, ώστε η απογοήτευση και η αποχή να μετατραπούν σε δύναμη ανατροπής και οργανωμένης πάλης.

Η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ σημείωσε φέτος ραγδαία πτώση αποτυπώνοντας την απαξίωση της νεολαίας από τη μία στις μνημονιακές πολιτικές και  από την άλλη την βαθιά κρίση στο εσωτερικό της ΟΝΝΕΔ που φανερώνει με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο ότι η αστική πολιτική που παλεύει να εκφραστεί στις σχολή μας δεν είναι τίποτε άλλο από ένα αέναο κυνήγι «καρεκλών» στον σωλήνα της πολιτικής ανέλιξης στο εσωτερικό της ΟΝΝΕΔ, μια πολιτική που τελικά στόχο έχει την επίθεση στην εργαζόμενη και σπουδάζουσα νεολαία και την κατακρήμνιση των δικαιωμάτων της.

Η ΑΦΚ επίσης καταποντίστηκε αποδεικνύοντας ότι το ρεύμα της απολίτικης καταγγελιολογίας στις παρατάξεις, ο τεχνοκρατικός λόγος σχετικά με τις διαδικασίες του φοιτητικού συλλόγου χωρίς να περιβάλλεται από μια συγκροτημένη πολιτική λογική, αλλά και η δεξιά λογική ατομισμού και κανιβαλισμού που εκφράζει αυτό το ρεύμα περιθωριοποιήθηκε από τον Φ.Σ Νομικής. Επίσης, η κυβερνητική παράταξη του BLOCO  καταποντίστηκε κι έτσι εκφράστηκε η βαθιά καταδίκη της νεολαίας στην πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ.

ΠΚΣ είχε πτώση στο απόλυτο και μικρή αύξηση ποσοστιαία εκφράζοντας ένα ρεύμα μειωμένης αγωνιστικότητας, κομματικής οικοδόμησης και εν τέλει χαμηλών προσδοκιών εντός της νεολαίας. Με το δικό τους τρόπο υπηρετούν μία λογική  αναμονής και μειωμένης διεκδικητικότητας, ενώ στη σημερινή κατάσταση, με την έντονη απογοήτευση και την αδράνεια, αδυνατούν να περιγράψουν ένα πολιτικό και κινηματικό σχέδιο ανάτασης.

Η εκλογική συνεργασία ΡΑΠΑΝ-ΑΡΕΝ-ΑΡΔΙΝ παρ’ όλο που κατέγραψε μια δυναμική μέσα στο σύλλογο κατάφερε να συγκεντρώσει πολύ λιγότερο από το άθροισμα των περσινών ποσοστών των δυνάμεων αυτών στις φοιτητικές εκλογές, αποδεικνύοντας με τον πιο περίτρανο τρόπο ότι οι εκλογικές συνεργασίες που  γίνονται σε θολή αντιμνημονιακή κατεύθυνση δεν μπορούν να πετύχουν τίποτε άλλο παρά μια κλειστή ένωση της οργανωτικής δύο διαφορετικών χώρων, καθώς τα μειωμένα τους αιτήματα δεν μπορούν να συνολικοποιήσουν την οργή του κόσμου. Είναι προφανές ότι χρεώθηκε το ρεύμα του ΣΥΡΙΖΑ που είχε στηρίξει τις δυνάμεις αυτές στις περσινές φοιτητικές εκλογές, αλλά φέτος καταδίκασε την κυβερνητική πολιτική, απέχοντας.

Η ΑΝΤΙΝΟΜΙΑ-ΕΑΑΚ είναι η μόνη δύναμη που διατήρησε τις δυνάμεις της με αυξημένο ποσοστό μάλιστα σε σχέση με πέρσι. Είναι σαφές, λοιπόν, το μήνυμα προς άπαντες ότι η αντικαπιταλιστική αριστερά στη Νομική είναι δυναμικό ρεύμα και θα συνεχίσει να παλεύει για τις ανάγκες της πληττόμενης πλειοψηφίας ενάντια σε δεξιά και αριστερά κυβερνητικά σχέδια, σπάζοντας την απάθεια και την αναμονή, ενάντια σε λογικές συνδιαχείρισης και υποταγής. Είναι η αριστερά που δεν μασάει στα δύσκολα και δεν μεγαλοπιάνεται στα εύκολα. Είναι η αριστερά που δεν «καθοδηγείται» από  την ηττοπάθεια και τον συμβιβασμό αλλά από την αισιοδοξία ότι το φοιτητικό κίνημα μπορεί να βγει στο προσκήνιο έχοντας επίγνωση της ευθύνης, αλλά και της ομορφιάς να ανήκει ένας χώρος σήμερα στην επαναστατική αριστερά και να παλεύει καθημερινά για την αλλαγή της κοινωνίας.

Από τους αγώνες που έδωσε το σχήμα μας καθημερινά όλη τη χρονιά ενάντια σε περιστατικά καθηγητικής αυθαιρεσίας, βλ. Τσακυράκη, Ρούσσο, τη στήριξη της συνέλευσης του πρώτου έτους που είχε μεγάλη μαζικότητα και έδωσε λόγο στους ίδιους τους φοιτητές να συζητήσουν από τα κάτω τα προβλήματά τους και να έχουν κατακτήσεις, ως τη συμμετοχή μας στο Συντονισμό για το προσφυγικό- μεταναστευτικό και στις δομές αλληλεγγύης των Εργατικών Λεσχών, το σχήμα μας βρέθηκε στην πρώτη γραμμή, παλεύοντας συνολικά την επίθεση του κεφαλαίου στην πληττόμενη κοινωνική πλειοψηφία. Με γνώμονα αυτό συνεχίζουμε να βαδίζουμε σε αχαρτογράφητα μονοπάτια κόντρα σε δύσκολους καιρούς, μα με την πίστη ότι το τέλος της ιστορίας θα γραφτεί από εμάς.

Γιατί, «αν έχουμε μια ελπίδα την χρωστάμε σε αυτούς που δεν έχουν καμιά
Αν ζούμε, ζούμε για να πατήσουμε πάνω στα κεφάλια των βασιλιάδων»
 



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου