Δευτέρα 8 Δεκεμβρίου 2014

Υπόθεση Darren Wilson και το μυστικό σκοτάδι των ορκωτών δικαστηρίων


Ένα προβληματικό σύστημα

από την *Lauren C. Regan 


Κατά τα τελευταία 17 χρόνια έχω εκπροσωπήσει δεκάδες πελάτες που έχουν κλητευθεί να καταθέσουν ως μάρτυρες σε κρατικά και ομοσπονδιακά ορκωτά δικαστήρια, που αφορούν τις δημόσιες έρευνες. Ένα ορκωτό δικαστήριο είναι ένα μυστικό δικαστήριο, όπου ο πολίτης είναι υποχρεωμένος να απαντήσει σε ερωτήσεις του εισαγγελέα, συχνά παρά τη θέλησή του. Δεν επιτρέπεται να έχουν δικηγόρο στην αίθουσα του ορκωτού δικαστηρίου, για να τους συμβουλεύσει, ενώ γίνεται η ανάκριση. Δεν υπάρχει δικαστής στην αίθουσα του ορκωτού δικαστηρίου για να επιβλέπει την αμεροληψία ή την νομιμότητα της διαδικασίας. Ο εισαγγελέας καθορίζει μόνος του, ποια στοιχεία θα πρέπει να δοθούν και να γνωστοποιηθούν στους ενόρκους του δικαστηρίου και αυτό από μόνο του αποτελεί τη βάση των συζητήσεών τους και της απόφασής τους σχετικά με το αν θα εκδοθεί κατηγορητήριο για κακούργημα. Ο εισαγγελέας γίνεται ο φίλος των ενόρκων του ορκωτού δικαστηρίου: ελέγχει τα διαλείμματα τους για να επισκεφτούν την τουαλέτα, τα γεύματά τους, καθώς και το αν μπορούν να επιστρέψουν στην εργασία τους, στις οικογένειές του, και στη ζωή τους. Ο εισαγγελέας, ο οποίος κατέχει μια πολιτικά εκλεγμένη θέση, συνεργάζεται πολύ στενά με την αστυνομία κάθε μέρα και γενικά παρουσιάζει μια μεροληψία υπέρ της αστυνομίας, ως αποτέλεσμα αυτής της οικείας σχέσης. Ο εισαγγελέας διαθέτει τεράστια δύναμη και επιρροή στο αποτέλεσμα της διαδικασίας του ορκωτού δικαστηρίου. 

Ως δικηγόρος ενός κλητευθέντα μάρτυρα, η κύρια ανησυχία είναι αν υπάρχει η πιθανότητα ο πελάτης μου, να αυτοενοχοποιηθεί με τις μαρτυρίες του στο ορκωτό δικαστήριο. Επειδή το ορκωτό δικαστήριο, αποτελεί αυτή τη μυστική διαδικασία, η απάντηση στην ανησυχία και στο ερώτημα αυτό, είναι σχεδόν πάντα ναι, υπάρχει η πιθανότητα το πρόσωπο αυτό, να αναγκαστεί να καταθέσει και να δώσει πληροφορίες που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε ποινικές διώξεις εναντίον του. Σε αυτές τις περιπτώσεις, ο μάρτυρας έχει ενημερωθεί, ότι πρέπει να ζητήσει την εφαρμογή της Πέμπτης Τροποποίησης, το δικαιώμα να παραμείνει δηλαδή σιωπηλός, ώστε να μην υπάρξει καμία πιθανότητα αυτοενοχοποιήσεώς τους για κάποιο έγκλημα. Ο μόνος τρόπος που ο εισαγγελέας μπορεί να ξεπεράσει την Πέμπτη Τροποποίηση, είναι να επιβάλει ασυλία από οποιαδήποτε πιθανή δίωξη κατά του κληθέντος προσώπου. Αν η ασυλία επιβληθεί στο μάρτυρα, το δικαιώμα της Πέμπτης Τροποποίησης του αφαιρείται και είναι αναγκασμένος να καταθέσει.  Όμως, με την παροχή ασυλίας, το κράτος αναγνωρίζει ότι δεν επιτρέπεται πλέον να ασκήσει δίωξη κατά του μάρτυρα για οποιοδήποτε έγκλημα σχετίζεται με την επιδιωκόμενη μαρτυρία.

Το υπόβαθρο αυτό και η αντίληψη που έχω, με έκαναν πολύ καχύποπτη σχετικά με τις πρόσφατες διαδικασίες ενόρκων για την υπόθεση του Darren Wilson, τον αστυνομικό που δολοφόνησε τον 18χρονο Michael Brown στο Φέργκιουσον του Μιζούρι. Εάν ένα πρόσωπο που ερευνάται για φόνο, θα μπορούσε (έχοντας σώας τας φρένας ) οικειοθελώς να παραιτηθεί του δικαιώματός του από την Πέμπτη Τροποποίηση και να καταθέσει στο ορκωτό δικαστήριο χωρίς ασυλία ή κάποιο άλλο είδος συμφωνίας με το κράτος, που θα εξασφάλιζε στον ύποπτο αστυνομικό, ότι η μαρτυρία του δεν θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να τον διώξουν για ένα από τα πιο σοβαρά εγκλήματα σε αυτή τη χώρα; Αν μια τέτοια συμφωνία δεν είχε επιτευχθεί στο πλαίσιο απορρήτου της διαδικασίας του ορκωτού δικαστηρίου, θα περίμενε κανείς ότι η ισχυρή ένωση αστυνομικών ή οι δικηγόροι του Wilson θα είχαν επιβάλλει  την Πέμπτη Τροποποίηση. Επειδή ο εισαγγελέας ελέγχει πλήρως τα ερωτήματα και τα αποδεικτικά στοιχεία που παρέχονται στο ορκωτό δικαστήριο, δεν ήταν έκπληξη το γεγονός ότι, όπως πάντα, το κράτος εγγυήθηκε το αποτέλεσμα που ήθελαν, ο αστυνομικός δεν θα καταδικαζόταν και πάλι για δολοφονία.

Σίγουρα, το κράτος αισθάνθηκε υποχρεωμένο, να παρουσιάσει μια μεγάλη έρευνα του ορκωτού δικαστηρίου, λόγω της δημόσιας κατακραυγής και της προσοχής που συγκέντρωσε σε όλο τον κόσμο, αυτή η δολοφονία από αστυνομικό. Και σίγουρα, καλώντας τον Darren Wilson να δώσει μια ομιλία στο ορκωτό δικαστήριο με την οποία να διακηρύσσει την αθωότητα και τη θυματοποίηση του, δόθηκε μια εντύπωση,  ότι το κράτος είχε αναλάβει μία "πραγματική" έρευνα για τη δολοφονία. O εγκωμιασμός των υπηρεσιών του ορκωτού δικαστηρίου, είναι επίσης μια ωραία απόσπαση της προσοχής, αλλά φυσικά δεν είναι σφάλμα των ενόρκων ότι το σύστημα του ορκωτού δικαστηρίου είναι διαλυμένο. Εάν στους ενόρκους επιτρέπεται να αγγίξουν μόνο τον κορμό και την ουρά στο απόλυτο σκοτάδι, μπορεί να είναι δύσκολο να δουν τον ελέφαντα στο δωμάτιο

Και έτσι, μια άλλη δολοφονία από μπάτσο δεν βλέπει καν το φως μια δικαστικής αίθουσας, αλλά αντίθετα κρύβεται στο μυστικό σκοτάδι της αίθουσας του προκατειλημμένου ορκωτού δικαστηρίου. 

Το σενάριο αυτό έχει παίξει πάρα πολλές φορές στις Ηνωμένες Πολιτείες. Περιθωριοποιημένοι άνθρωποι (μαύροι, ψυχικά ασθενείς, φτωχοί, κλπ) έχουν  πυροβοληθεί και δολοφονηθεί από έναν υπάλληλο επιβολής του νόμου, που έχει ορκιστεί να τηρεί το νόμο και να προστατεύει την ασφάλεια της κοινότητας. Η Κοινότητα αντιδρά με τρόμο, φόβο και οργή για τη δολοφονία του θύματος γνωρίζουν ή μπορεί να σχετίζονται μαζί του. Το κράτος παρέχει κάποια βιτρίνα σαν να ενδιαφέρεται πραγματικά για το αν το άτομο αυτό - από τα λίγα που έχει τη νόμιμη εξουσία να σκοτώσει ανθρώπους κάτω από ακραίες συνθήκες - ενήργησε σύμφωνα με το νόμο. Παρά τον αυξανόμενο αριθμό των δολοφονιών από αστυνομικούς, που συμβαίνουν σε αυτή τη χώρα, είναι ύποπτο το γεγονός , ότι τα συμπεράσματα του κράτους είναι συντριπτικά υπέρ τους  και απαλλάσσουν τους αστυνομικούς από την ευθύνη των ενεργειών τους, επιβεβαιώνοντας έτσι το δικαίωμα του υπαλλήλου να τιμωρεί ένα άτομο με το θάνατο. Η κοινότητα αντιδρά με οργή. Οι διαμαρτυρίες και η άμεση δράση έχουν γίνει ο μόνος τρόπος για τους ανθρώπους να εκτονώσουν την οργή και αγανάκτησή τους, εναντίον ενός χρεοκοπημένου συστήματος αδικίας. Αυτή η δημόσια κατακραυγή τότε γίνεται περαιτέρω αιτιολόγηση για αυξημένη κρατική καταστολή σε αυτές τις κοινότητες, οι αστυνομικοί, οι στρατιώτες της Εθνικής Φρουράς,  φυλάκιση των ηγετών της κοινότητας. Η κοινότητα συχνά διαιρείται και χωρίζεται μεταξύ εκείνων που δεν μπορούν να παραμείνουν άπραγοι μπροστά στο πρόσωπο αυτής της αδικίας, σε όσους παραμένουν υπάκουοι σε αυτούς που παρουσιάζονται ως σωτήρες και τους δίνουν λύσεις, και σε εκείνους των οποίων τα προνόμια που έχουν, τους επιτρέπουν να θάβουν απλά το κεφάλι τους στην άμμο.

Ένας άλλος νεαρός μαύρος άνδρας είναι νεκρός. Ένας άλλος δολοφόνος μπάτσος εξακολουθεί να εργάζεται για να προστατεύει υποτίθεται και να εξυπηρετεί μια  κοινότητα που έχει καταστραφεί. Ένα σπασμένο σύστημα διαιωνίζεται χωρίς συζήτηση σχετικά με το τι θα μπορούσε να το αντικαταστήσει. Αντί απλώς να αναπαράγουμε την ίδια καταστροφική τραγωδία, ίσως «εμείς οι άνθρωποι», θα πρέπει να καταλήξουμε σε μία κοινωνική λύση, που θα μπορούσε να κερδίσει το σεβασμό του λαού.

*Η Lauren Regan είναι η ιδρύτρια και εκτελεστική διευθύντρια του Κέντρου Προστασίας Πολιτικών Ελευθεριών (CLDC). Έχει ένα δικηγορικό γραφείο δημόσιου συμφέροντος, το Justice Law Group, το οποίο ειδικεύεται στο συνταγματικό δίκαιο, τα πολιτικά δικαιώματα, και το ποινικό δίκαιο. Είναι ιδρυτικό μέλος του διοικητικού συμβουλίου και πρώην πρόεδρος της Cascadia Wildlands. Υπηρετεί επίσης ως δικαστής στο δικαστήριο εφήβων Lane County Teen.



αναδημοσίευση από μετάφραση:https://omniatv.com/

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου