Από σήμερα Τετάρτη 10/12, μετά την ανακοίνωση της απόρριψης της προσφυγής για ακύρωση της αρνητικής απόφασης του δικαστικού συμβουλίου σχετικά με τις εκπαιδευτικές άδειες και την απόρριψη από τη Βουλή των τροπολογιών που κατατέθηκαν για τη χορήγηση εκπαιδευτικών αδειών, ο Νίκος Ρωμανός ξεκινά και απεργία δίψας, που είναι και το έσχατο μέσο πάλης που έχει στη διάθεση του ένας άνθρωπος.
Το κράτος σκοτώνει το Νίκο Ρωμανό, ετών 21, που βρίσκεται σε απεργία πείνας γιατί θέλουν να τον δολοφονήσουν ηθικά, ψυχολογικά, βιολογικά, κοινωνικά και πολιτικά.
Το ίδιο κράτος, 6 χρόνια πριν, δολοφόνησε τον φίλο του Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο, ο οποίος πέθανε στα χέρια του, ενώ ήταν και οι δυο παιδιά. Παιδιά προτιμούν συχνά οι κατά συρροήν δολοφόνοι, είτε ιδιώτες είτε κρατικοί. Παιδιά προτιμούν κυρίως οι κρατικοί. Τα φοβούνται μάλλον και δεν έχουν άδικο.
Δεν ήταν μεμονωμένο περιστατικό. Αποδείχτηκε από το γεγονός ότι το ίδιο κράτος συγκάλυψε και εξέθρεψε όλες τις αιτίες που συμπυκνώθηκαν σε εκείνη τη δολοφονία. Το ίδιο κράτος εξάντλησε όλη του την εκδικητική δημοκρατική μανία σε όλη τη γενιά του Ρωμανού - και φυσικά και στον ίδιο. Τα καταστατικά εγκλήματα και οι γενοκτονίες που συμβολίζουν δεν πρέπει να έχουν μάρτυρες που μιλάνε ελεύθερα..
Εμείς δηλώνουμε με όλη τη δύναμη της φωνής μας ότι δεν θα αφήσουμε το κράτος και την κυβέρνηση να δολοφονήσουν ένα συμφοιτητή μας τη στιγμή μάλιστα που ζητάει ό,τι πιο στοιχειώδες μπορεί να ζητήσει κάποιος στον 21ο αιώνα: το δικαίωμα στην παιδεία. Δεν θα αφήσουμε στο σώμα του Νίκου Ρωμανού να βγάλουν όλη την εκδικητική τους μανία για όλη τη νέα γενιά που βλέπει το μέλλον της αλλιώς από,τι την θέλουν να το βλέπει. Δεν θα αφήσουμε με θύμα το Νίκο Ρωμανό να μας επιβάλουν μία νέα τάξη πραγμάτων -έκτακτης ανάγκης- με τα δικαιώματα και τις ελευθερίες στο γύψο*. Δεν θα αφήσουμε πατώντας έναν άνθρωπο να καταγράψουν άλλη μία νίκη στον πόλεμο που έχουν εξαπολύσει απέναντι στην κοινωνία.
Ο αγώνας του Νίκου Ρωμανού είναι υπόθεση όλων μας, της νεολαίας που ασφυκτιά, των εργαζομένων που ισοπεδώνονται για τα "πρωτογενή πλεονάσματα" στους κρατικούς προϋπολογισμούς, τα κέρδη των επιχειρήσεων, για να γεμίζουν τα θησαυροφυλάκια τους οι τράπεζες,
Με αυτό το σκεπτικό θα είμαστε αύριο στη Γενική Συνέλευση που καλέστηκε έκτακτα, όπως έκτακτες είναι οι συνθήκες τη στιγμή που παίζεται από μέρα σε μέρα η ζωή ενός ανθρώπου.
ΟΛΟΙ και ΟΛΕΣ αύριο στην έκτακτη Γενική Συνέλευση του Συλλόγου στις 12 στο αμφ. 1 στη Νομική!
*το κράτος και η κυβερνήσεις τα τελευταία χρόνια δεν επιβάλλουν συνταγματικά αυτήν την κατάσταση εξαίρεσης, αλλά βήμα-βήμα, τσεκάροντας τις κοινωνικές αντιδράσεις, ξεκινούν από το λεγόμενο "κοινωνικό περιθώριο" - φιγούρες που φαίνεται να απειλούν τον τρόπο ζωής μας. Έτσι πάνω σε μία-δύο-τρεις(...) εξαιρέσεις-θεσμικές μαύρες τρύπες γιγαντώνονται σταδιακά οι μηχανισμοί επιβολής του κράτους και παγιώνεται ο ολοκληρωτισμός του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου