Έχουν περάσει 37 χρόνια από τη μεγαλειώδη εξέγερση του Πολυτεχνείου και φέτος ίσως περισσότερο από κάθε άλλη χρονιά τα αιτήματα των αγωνιστών του Πολυτεχνείου βρίσκουν σάρκα και οστά στην πραγματικότητα του σήμερα. Μετά τη διακαναλική συνέντευξη του πρωθυπουργού, το προσχεδιο νόμου της Διαμαντοπούλου αλλά και στον απόηχο των αυτοδιοικητικών εκλογών που κατά τον πρωθυπουργό επικυρώνουν τη συνέχιση της βάρβαρης πολιτικής της κυβέρνησης, έχει διαμορφωθεί μια ζοφερή πραγματικότητα στην οποία καλούμαστε να απαντήσουμε τόσο ως φοιτητές όσο και ως μελλοντικοί εργαζόμενοι. Τα αιτήματα των χιλιάδων φοιτητών του Πολυτεχνείου για Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία πρέπει να συμπυκνώνονται στα ίδια αιτήματα του σήμερα με βάση τις αλλαγές που ετοιμάζουν σε εκπαίδευση και εργασία.
Ψωμί: Με την έλευση του ΔΝΤ και της Τρόικα στην Ελλάδα έγιναν αναμφισβήτητα τεράστιες ποιοτικές τομές σε επίπεδο όρων εργασίας αλλά και σε επίπεδο διαβίωσης. Η μείωση μισθών και συντάξεων, η κατάργηση του 13ου και 14ου μισθού σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα καθώς και η κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας ήρθαν να άρουν τις κατακτήσεις των εργαζομένων, κατακτήσεις ενός αιώνα και να ιδρύσουν ένα νέο καθεστώς εργασιακού μεσαίωνα με ελαστικές και ευέλικτες σχέσεις εργασίας. Παράλληλα με το νέο ασφαλιστικό, αυξήθηκαν τα όρια χρηματοδότησης, μειώνονται οι δαπάνες για την περίθαλψη και καταστρατηγείται κάθε έννοια «κοινωνικού κράτους πρόνοιας». Τέλος οι αυξήσεις φόρων σε τρόφιμα και άλλα είδη έχει δυσχεράνει τους όρους διαβίωσης σημαντικά και σε συνδυασμό με τα παραπάνω έρχεται να καταρρακώσει τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα. Με λίγα λόγια το ΔΝΤ και η κυβέρνηση μέσω του ανανεωμένου Μνημονίου προχωρά σε μέτρα πρωτοφανή για την ελληνική πραγματικότητα που με πρόσχημα την επανάκαμψη της οικονομίας και την έξοδο από την κρίση κύριο στόχο έχουν την εξαφάνιση κάθε ίχνους συλλογικής, λαϊκής αντίστασης.
Παιδεία: Μετά την παρουσίαση του νομοσχεδίου Διαμαντοπούλου για την εκπαίδευση στη Σύνοδο των πρυτάνεων στο Ρέθυμνο, μιλάμε πλέον απτά για ένα νομοσχέδιο έκτρωμα, ένα νομοσχέδιο τομή σε σχέση με τη λειτουργία και τους στόχους του πανεπιστημίου. Πρόκειται για ένα νομοσχέδιο το οποίο προβλέπει κατάργηση του πτυχίου και αντικατάσταση του με ατομικό φάκελο προσόντων, κατάργηση του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα της εκπαίδευσης με την εισαγωγή «κάρτας φοιτητή» η οποία καθιστά την χρηματοδότηση ατομική και περιορισμένη, αλλά και με διατάξεις όπως κατάργηση του αυτοδιοίκητου του πανεπιστημίου, παρουσίες, διαγραφές φοιτητών, αλυσίδες μαθημάτων που θα μετατρέψουν τη φοιτητική μας καθημερινότητα σε σχολική. Με το νέο πανεπιστήμιο λοιπόν-που πολύ περισσότερο θα μοιάζει με αμερικάνικο κολλέγιο- θα βγαίνουν εργαζόμενοι της οικονομικής κρίσης, αναγκασμένοι να δουλεύουν πειθήνια σε ένα καθεστώς μαύρης ανασφάλιστης και ελαστικής εργασίας. Ταυτόχρονα, με το νέο Σύμφωνο Πρώτης Απασχόλησης θα υποχρεούμαστε όλοι μέχρι τα 25 μας να δουλεύουμε σε καθεστώς μαθητείας με 592 ευρώ και την ελπίδα ότι αργότερα θα δικαιούμαστε παραπάνω.
Ελευθερία: Ήδη από τις πρώτες μέρες κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ είδαμε τις δημοκρατικές ελευθερίες να μπαίνουν στο στόχαστρο, με το κέντρο της Αθήνας γεμάτο ΜΑΤ και αστυνομία, με τις επιχειρήσεις σκούπα των μεταναστών αλλά και τις απελάσεις τους, αλλά το κυριότερο με την ιδεολογική τρομοκρατία από πλευράς κυβέρνησης ότι αν δεν παρθούν τα μέτρα του μνημονίου η χώρα θα χρεωκοπήσει. Το τελευταίο σημείο είναι ίσως το πιο σημαντικό σε σχέση με τις συνειδήσεις που θέλει το ΠΑΣΟΚ να διαμορφώσει στον κόσμο, συνειδήσεις που επιτάσσουν τις θυσίες του λαού για να σωθεί η χώρα. Συνειδήσεις εν τέλει που διαμορφώνουν την παθητική αποδοχή του κόσμου να ζήσει στα όρια του στοιχειώδους επιβιωτισμού και να απολέσει κάθε έννοια διεκδίκησης.
Απέναντι σε όλα αυτά τόσο το νεολαιίστικο όσο και το εργατικό κίνημα θα πρέπει να δώσουν ένα ηχηρό μήνυμα στην κυβέρνηση ότι στο δίλημμα χρεωκοπία ή μέτρα η μόνη απάντηση μπορει να είναι χρεωκοπία των μέτρων. Ειδικά οι φοιτητές θα πρέπει όπως και τότε έτσι και τώρα να παλέψουν ενάντια στο νέο νομοσχέδιο, ενάντια σε ένα μέλλον που δεν τους εξασφαλίζει τίποτα. Αντίθετα στη λογική που βάζουν ΔΑΠ, ΠΑΣΠ και ΜΑΣ ότι εάν διακηρυχτικά λέμε όχι στο νομοσχέδιο αυτό δεν θα ψηφιστεί εμείς ως ΑΝΤΙΝΟΜΙΑ θεωρούμε ότι η μόνη λύση είναι αγώνας διαρκείας με κινητοποιήσεις, είναι μάχη ενάντια στο νέο πανεπιστήμιο που ετοιμάζουν για εμάς χωρίς εμάς, ενάντια στο νέο μοντέλο εργαζομένου που θα σπουδάζει μια ζωή για να ζήσει.
Στα πλαίσια αυτά θεωρούμε κομβικό να διεξαχθεί συνέλευση την Τετάρτη 10/11 με όλες τις πολιτικές δυνάμεις εντός του αμφιθεάτρου ώστε ο σύλλογος να πάρει μια συλλογική απόφαση για το μέλλον μας: αν θα είναι το Πολυτεχνείο η αρχή για να δώσουμε δυναμικά τη μάχη της γενιάς μας και να βγούμε νικητές ή αν θα αποδεχθούμε εν τέλει το μέλλον που σχεδιάζουν…
ΟΛΟΙ ΣΤΗ Γ.Σ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΦΟΙΤΗΤΩΝ ΝΟΜΙΚΗΣ, ΤΕΤΑΡΤΗ 10/11, ΣΤΗ 13:00, ΑΜΦ. 1 ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ ΓΙΑ ΕΜΑΣ!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου